دعای ۳ ( دعا برای فرشتگان و حاملان عرش ) ترجمه محیی الدین مهدی الهی قمشه ای
آن حضرت که در ستایش و تمجید فرشتگان حاملان عرش الهى و هر ملک مقرب خداست
(۱) پروردگارا و (پس از درود و ثناى رسول اکرمت) درود بر حاملان عرش (علم و عرش قدرت و رحمت) عظیم تو باد که آنها هیچگاه از تسبیح و تنزیه ذات پاکت و تقدیس و تمجید حضرتت لحظه‌اى باز نایستند و هرگز خسته نشوند و از عبادت و بندگیت ابدا ملال ندارند و در طاعت و فرمانت تقصیر را بر جهد و کوشش مقدم ندارند (یعنى هیچ تقصیر و عصیان در فرمانت و شوق طاعتت نخواهند کرد) و از حال وله و حیرت (نورانى به شهود عظمت و بزرگى و جلالت) غافل نشوند
(۲) و (یکى از فرشتگان مقرب) اسرافیل که مامور نفخه‌ى صور تو است دائم چشم بصیرت به تو دوخته و منتظر فرمان تست که چون امر تو فرارسد کسانى که به قعر قبرهاى خود بیهوش محبوس درافتاده‌اند به نفخه‌ى صور هشیار سازد (و در آنها روح دمد و از خواب مرگ بیدار گرداند)
(۳) و (یکى دیگر) میکائیل است که به واسطه‌ى طاعت و بندگى حضرتت نزد تو داراى جاه و مقام بلند است
(۴) و (یکى دیگر) جبرئیل امین وحى تست که مطاع و پیشواى فرشتگان آسمانهاى تست که حضور حضرتت با منزلت و نزد تو مقرب است
(۵) و (دیگر از آن فرشتگان مقرب) روح است که آن (فرشته‌ى بزرگ) به استعلاى وجود بر فرشتگان حجابها(ى نور و عزت) برترى دارد
(۶) و روح همان (فرشته‌ى مکرمى) است که از امر تو (و کلمه‌ى کن وجودى و رحمت واسطه‌ى تو) وجود یافته (یعنى روح آن فرشته‌ى بزرگ مجرد و عالى رتبه نزد خداست و شاید روح کلیه الهیه انسان کامل مراد باشد که او اشرف و اعلى رتبه‌تر از فرشتگان مقرب خداست). پس اى پروردگار درود و رحمت فرست بر آن فرشتگان (عالى مرتبت مقرب) و نیز بر فرشتگان دیگر که در رتبه و مقام دون آنها هستند که آنها هم از فرشتگان ساکن در سماواتند و اهل امانت الهى (و امین وحى خدا) بر پیمبران تواند
(۷) و آنانکه (در راه طاعت و انجام فرمان خدا) هیچ خستگى از کار و کوشش ندارند و هیچ درماندگى و ملال از رنج و تعب طاعت نیابند و از تسبیح و تنزیه تو به هیچ شهوت و امیال نفسانى اشتغال نورزند و هرگز از تعظیم جلال تو سهو و غفلت نکنند
(۸) چنان چشمهاشان به حال خشوع و تذلل است که از سرافکنده‌گى حضور حضرتت ابدا قصد نظاره بدان جلال و جمال نکنند (یعنى از فرط فروتنى و خشوع آزاده نظر بر جمال حق نتوانند کرد) آن فرشتگان دائم با فرط شوق و رغبت به آنچه (از حسن و کمال بى‌حد) نزد تست با نهایت عشق و ابتهاج به یاد نعم و مراحم بى‌انتهاى تواند و نزد مقام عظمت و جلال و کبریائیت در کمال تواضع و تذللند
(۹) و آن فرشتگان چون به دوزخ (قهر و عقاب تو) بنگرند که بر اهل عصیان و نافرمانیت فریاد (با خشم و غضب) مى‌زند همى گویند پاک و منزهى تو اى پروردگار ما تو را پرستشى که سزاوار تست هرگز نکردیم (و نتوانیم کرد) بلکه به قدر معرفت ناقص و عقل عاجز و مرتبه‌ى نازل خود تو را شناختیم و پرستش کردیم.
(۱۰) پس تو اى پروردگار عالم بر آن فرشتگان (که به طاعتت با اعتراف به عجز و قصور مشغولند) درود و رحمت فرست و هم بر فرشتگان روحانى (که عالى مقامتر از آنان هستند) و هم بر آنانکه مقام تقرب خاص نزد تو دارند و حاملان علوم غیب به سوى پیمبران تو و امین بر (اسرار و حقایق) وحى تواند
(۱۱) و همه قبائل و اصناف دیگر از فرشتگانى که مخصوص گردانیده‌اى براى (طاعت و استغراق در مشاهده جمال حضرتت و بر مقام حیرت وهیمان در جلال و کبریائى) ذات اقدست و آنها را از طعام و شراب به تقدیس و تسبیح خود بى‌نیاز گردانیدى (و تقدیس و تسبیح تو بهترین و لذیذترین غذا و شراب بر آنهاست) و آنها را در باطن طبقات سماوات رفیع (و درجات عالى قرب خویش) مسکن و مقام دادى
(۱۲) و آنانکه بر اطراف و جوانب سماوات هنگام نزول فرمانت براى اتمام وعده‌هایت برگماشتى (که چون ظهور عالم آخرت شود و قیام روز محشر خلائق گردد آن هنگام وظائف بزرگ خود را انجام دهند)
(۱۳) و دیگر فرشتگانى که خزینه‌داران باران رحمت تواند و فرشتگانى که (به حکم و الزاجرات زجرا) ابرها را به هر جانب عالم مى‌کشانند (تا هر جا مامورند ببارند)
(۱۴) دیگر آنانکه از صداى زجر و کشیدن سحاب از آنها غرش رعدها به گوشها رسد (چون بانگ و صداى مهیب رعد خروش آن فرشتگان است که مامور کشانیدن ابرها هستند) و چون در این دریاى پر موج جو آسمان ابرها شناور گردند از جنبش هموارشان برقها و صاعقه‌ها لامع شود (و از تماس و اصطکاک گازهاى جوى داراى الکتریسته، نور برق و شراره صاعقه سوزان پدیدار گردد)
(۱۵) و دیگر فرشتگانى که به همراهى برف و تگرگ و قطرات باران هنگام باریدن به زمین فرود آیند و دیگر فرشتگانى که نگهبانان منشا و مخزنهاى باد و تلاطم هواهاست (که همه به مجراى خود بوزند و به حد شدت و سرعت معین سیر کنند). و دیگر فرشتگان موکل بر کوهها (که گنجینه‌هاى الهى است و معدن انواع احجار کریمه و فلزات عالیه و غیره است) هستند که همیشه بر جاى خود پایدار و برقرار باشند
(۱۶) دیگر فرشتگانى که خدا به آنها مقدار ثقل آبها را آموخته و کیل و وزن آنچه بارانهاى شدید و سیل‌انگیز هولناک (بلکه عدد و مقدار بزرگ و کوچک هر قطره باران) را به آنها شناسانیده
(۱۷) و دیگر فرشتگانى که پیغام تو را از عالم ملائکه به اهل زمین مى‌رسانند چه پیغام به امر مکروه بلا و عذاب (ستمکاران باشد) یا پیغام مطلوب و بشارت به نعم (و برحمت و عطاى الهى بر نیکان) باشد
(۱۸) دیگر فرشتگان کاتبان کریم و نیکوان حق از کرام الکاتبین (که اعمال خیر بندگان را نویسند و محفوظ دارند) و یا فرشته‌ى مرگ (ملک الموت) و اعوان و یارانش (که مامور قبض روح بندگانند) و فرشتگان منکر و نکیر که با (ریاست) رومان مامور بازپرس در قبرهاى خلایقند و دیگر فرشتگانى که به طواف بیت‌المعمور (که مسجدى است در آسمان مقابل بیت‌الحرام مکه‌ى معظمه) مشغولند و دیگر فرشته‌ى مالک (دوزخ و مامور جهنم) و فرشتگان خازن و دربانان بهشت رضوان و خادمان اهل بهشت نعیم
(۱۹) که آن فرشتگان در آنچه مامورند ابدا نافرمانى نخواهند کرد و آنچه فرمان به آنها رسد کاملا به جاى آرند چه ماموران دوزخ (که هر کس را مامورند بدون ترحم به جهنم کشند) و چه ماموران بهشت (که هر کس را مامورند در بهشت رسانند)
(۲۰) و آن فرشتگان ماموران بهشتند که به اهل بهشت گویند سلام و تحیت بر شما باد (و خوشا بر حال شما) که صبر و شکیبائى در طاعت و ترک معصیت خدا در دنیا کردید تا آنکه امروز به دار عقباى نیکو (و بهشت ابد) نائل گشتید
(۲۱) و زبانیه که مامور جهنم هستند آنان هم چون به آنان فرمان حق رسد که این بنده (ظالم کافر فاسق) را بگیرید در غل و زنجیر کشید و به آتش جهنم درافکنید آنان سبقت گرفته و به سرعت بدون هیچ مهلت به دوزخ کشند (یعنى فرشتگان ماموران بهشت با تحیت و بشارت و سلام بهشتیان را به بهشت برند و ماموران جهنم دوزخیان را به سختى و اهانت و سرعت به جهنم کشند.)
(۲۲) و دیگر فرشتگانى که ما ذکرشان نکردیم (یا به ما ذکرشان را تو اى خدا الهام نفرمودى) و ما را از مقام و منزلت آنها نزد خود آگاه نگردانیدى و به چگونه کارى مامور و موکلند ما را دانا نکردى
(۲۳) و دیگر فرشتگان ساکن در هوا و در زمین و در آب و آنانکه بر عالم خلق گماشتى (شاید مراد تصویر و پرورش انسان و حیوان و نباتات از حبوبات و گلها و میوه‌هاى رنگارنگ یا نگهبانان خلق زمین و آسمان مقصود باشد) (چون فرشتگان امرى الوجودند و براى نظام عالم خلق به امر خدا به عالم خلق نازل شوند)
(۲۴) پس تو اى پروردگار بر همه آن فرشتگان درود و رحمت فرست در آن هنگام (قیامت و محشر) که هر شخص به محشر آید با او (از آن فرشتگان الهى) آورنده‌اى و گواهى همراه آن شخص است
(۲۵) و اى خدا تو بر همه آن فرشتگان رحمتى فرست که به آن رحمت بر کرامت و رفعت مقامشان بیفزائى و پاکى روح و طهارت سریرت آنها را افزون گردانى
(۲۶) پروردگارا چون درود و رحمت بر رسولان و فرشتگان خود فرستادى و درود و تحیت ما را هم به ارواح پاک آنان رسانیدى باز اى خدا درود فرست بر تمام آنها به واسطه آنکه درگاه رحمتت را هم به روى ما به حسن کلام و گفتار نیکو در حق آنان باز فرمودى که همانا توئى صاحب جود و کرم (و رحمت و عطاى نامتناهى).